خرداد ٩٧- حقوق برابر براى كار برابر
مقاله اى كه درباره ى كاسكو مى نوشتم رو توى قطار مونترآل تموم كردم. به نظر خودم خوب شد.
الان براى درس سياست گذارى سازمانى مقاله مى نويسم. موضوع مقاله به اين قرار هست. دولت اونتاريو هياتى متشكل از حقوقدانها و اقتصاددانها و متخصصهاى كار و منابع انسانى رو مامور كرده تا گزارشى تهيه كنند كه قوانين كار امروز اونتاريو چه مشكلاتى دارند و آيا براى محيطهاى كار امروزى مناسب هستن يا نه. اين گزارش در سال ٢٠١٧ تهيه شده، و مقاله ى من بر اساس همين گزارش هست.
از جمله مسائلى كه توى اين گزارش به اونها اشاره شده اين هست كه امروزه خيلى از مشاغل به صورت كار استاندارد دوشنبه تا جمعه از ساعت ٩ تا ٥ نيستن. و عده ى زيادى پاره وقت يا موقت يا قراردادى كار مى كنند. و قوانين كار هيچ حمايتى از اين افراد نمى كنه. مجموعه ى اين مشاغل رو اصطلاحا precarious employment ميگن، يعنى كار آسيب پذير و متزلزل. پيشنهاد اين متخصصها اين هست كه قوانين بايد به شكلى تغيير كنه تا از اين افراد حمايت بشه. يكى از مشخصترين پيشنهاداتشون اين بوده كه قانونى تصويب بشه كه كارمندان پاره وقت، براى كارى كه مشابه كار كارمندهاى تمام وقت هست، دقيقا به اندازه ى كارمندهاى تمام وقت حقوق بگيرند. اين پيشنهاد، از اول آوريل ٢٠١٨ در اونتاريو به قانون تبديل شده.
من بايد بررسى كنم كه مشكلاتى كه منجر به اين قانون شدن چى بودن، و بازنده ها و برنده ها چه كسانى هستند. مثلا ممكن هست به نظر برسه قانون جديد مطلقا به نفع كارمندان پاره وقت هست، اما واقعيت اين هست كه ممكنه كارفرماها صرفا ساعات كارى پرسنل پاره وقت رو كم كنند، يا تعديل نيرو كنند، يا از بعضى از بندهاى قانون جديد سوء استفاده كنند. به هر حال، منبع مالى بايد از جايى به دست بياد. از طرف ديگه، من بايد تاثير مشخص اين موضوع روى يك صنعت خاص رو بررسى كنم. به اين شكل كه گزارش بدم كه يك مدير منابع انسانى كه در جاى مشخصى، مثلا والمارت، كار مى كنه و با مشكلات مشخصى (مثلا هزينه هاى بالاى پرسنلى) رو به رو هست، چطور بايد براى رعايت اين قانون برنامه ريزى بكنه و بايد چه تغييراتى در سياستهاى سازمانيش ايجاد بكنه.
مثل بيشتر تكليفهاى ديگه مون، مسائلى براى من جالب هستن كه توجه هيچ كدوم از بچه هاى ديگه ى كلاس رو جلب نمى كنن. براى من همين موضوع كه دولتى اصلا متخصصانى رو جمع بكنه تا چنين گزارشى رو تهيه بكنند و بعد هم گزارش رو در معرض ديد عموم قرار بده جالب هست. چه كارها! نخست وزير اونتاريو در حال حاضر خانم كاتلين وين هست. اين خانم، اولين نخست وزير ايالتى زن و اولين نخست وزير ايالتى همجنس گرا در كانادا بوده. كاتلين وين رو دوست دارم چون به نظرم اصلاحات خوبى در حوزه كار انجام داده. همين قانون حقوق برابر براى كار برابر در كل كانادا و امريكا بى سابقه هست. كلى از شركتها و هايپرماركتها هستن كه كارهاشون رو با كارمندهاى ارزون پاره وقت انجام ميدن كه هيچ حق و حقوقى بهشون تعلق نمى گيره. حتى كاسكوى عزيزم هم تابستونها دانشجوهاى ارزونقيمت مى گيره تا كارمندهاى اصليش مسافرت برن.
به نظر مى رسه خانم كاتلين وين هيچ محبوبيتى در اونتاريو نداره. شايد اصلى ترين دليلش يك برنامه ى آموزشى جنسى باشه كه خانم در اونتاريو اجبارى كرده. پدر و مادرها عصبانى اند كه از سن ٩ سالگى به بچه ها آموزش داده ميشه كه هم جنس گراها مريض نيستن، خودارضايى گناه نيست، و بچه ها بايد هميشه كاندوم توى جيبشون باشه. من مقدارى از كتابهاشون رو خوندم. به نظرم واقعا روى متن هاشون كار شده. كه مثلا بچه بفهمه منظور از توافق جنسى چى هست، چه نشانه هايى نشون ميده شما موافق با رابطه ى جنسى هستيد. خب با اين همه خبر تجاوز به بچه ها، اين طور درسها خيلى هم بى ربط نيستن. اما فقط فكر كنيد كه چنين مطالبى در مدارس كاتوليك هم بايد آموزش داده بشن.
هفته ى قبل انتخابات بود. آقاى داگ فورد، نخست وزير ايالتى برنده، رهبر حزب محافظه كار هست. گفته بلافاصله برنامه افزايش پايه حقوق رو منتفى مى كنه. (قرار بود پايه حقوق سال آينده به ساعتى ١٥ دلار برسه.) آقاى داگ فورد همچنين قرار هست فورا برنامه آموزش جنسى رو هم حذف كنه و به جاش آموزش رياضى بذاره. گفته زمانى كه ما بچه بوديم مى نشستيم جدول ضرب حفظ مى كرديم. خيلى هم خوب رياضى ياد مى گرفتيم. اما الان مدرسه همش تفريح و مسخره بازى شده و رياضيات اونتاريويى ها خيلى ضعيف شده. عكس آقاى داگ فورد رو سرچ كردم. قيافه اش بى شباهت به ترامپ نيست!
No comments:
Post a Comment